♥ پــرهـــــام فرشتــۀ زمینی ما ♥

زمستان ۸۹

سلام

اینم آخرین پست سال 89 که شامل تجربیات جدید پرهام ِ .

دیماه با بارش برف نسبتآ زیاد , مامان و بابا, با کمک پرهام یک آدم برفی نه چندان بزرگ ولی خوشگل ساختن .

اینم پرهام و آدم برفی

بهمن ماه هم به اتفاق خانواده به جزیره کیش سفر کردیم که جای شما خالی خیلی بهمون خوش گذشت .

پرهام و کشتی یونانی

اینم آقا پرهام و ماشین سواری وقتی مامان مشغول خرید بود .

سرسره بازی که هیچ وقت از یاد بچه ها نمیره .

پرهام که همیشه عاشق هواپیما بود به قول معروف به مراد دلش رسید و موفق شد از اون بالاها ابرها و زمین رو حس کنه .

در طول این سفر کوتاه که خیلی هم بهمون خوش گذشت واقعآ نیمی از این خوش گذشتن رو مدیون پرهام هستیم .

پیاده روی های طولانی ,بی خوابی و یا کم خوابی های ظهر و گاهی شبانه ...

و همکاری های دیگه پرهام که باعث شد هم به خودش و هم به ما بیشتر خوش بگذره .

پرهام جون ممنوم که مثل همیشه ماه بودی و اینجا تشکر کردم ازت که خودت بعدها حتما بخونی .

و بالاخره سه شنبه آخر اسفند ماه که به اصطلاح چهارشنبه سوری بود رو همه با هم از روی آتیش پریدیم و چهارشنبه سوری رو به در کردیم ولی چون مامان الی جون مشغول بود یادش رفت از پرهام خان عکس بگیره .

ایشالا سال آینده جبران میکنه .

امیدوارم سال 1390 سالی سرشار از سلامتی برای همه باشه به خصوص دوستای گل ما .

عیدتون مبارک

الــهــام شنبه 28 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 04:06 ب.ظ

6 نظر

سال سوم...

سلام

بالاخره سال سوم هم رسید ...

این سال دیگه سال خیلی خیلی خوبی بود برامون.

واقعا دیگه از حضور پرهام بیشتر از قبل لذت می بردیم .چون دیگه کاملا بزرگ شده بود و حتی با ما سر میز برای خوردن غذا می نشست.

با تموم شدن سه سالگی دیگه قد پرهام ما ۱۰۰ سانتی متر شده بود و وزنش هم به ۵/۱۴ کیلو گرم رسیده بود . تازه تعداد دندونهاش هم ۱۹ تا شده بود.

این یعنی دیگه پسر خوشگل ما کوچیک نیست و قاطی آدم بزرگها اومده و ما از این بابت بی نهایت خوشحال بودیم

هورررررررررا ...

راستی یادم رفت اینم بگم که پرهام از خرداد ۸۹ مهد کودک هم می رفت .

ولی تا تنها بمونه مهد نزدیک به ۵ هفته مامان الی جونش هم که بنده باشم باهاش می رفتم .

آبان ۸۸

اسفند ۸۸

نوروز ۸۹

اینم سیب هفت سین که پرهام جون زحمتش رو کشید.

تیر ۸۹ بندر انزلی کنار ساحل

جشن تولد سه سالگی در مهد شاپرک

آقا کوچولو تولد سه سالگیت هم مبارک

الــهــام شنبه 30 بهمن‌ماه سال 1389 ساعت 09:58 ب.ظ

4 نظر

سال دوم...

سلام.

الان که میخواستم وبلاگُ به روز کنم دیدم قزوین چه برف قشنگی میاد.

گفتم که ثبت خاطره اش خالی از لطف نیست...

دیگه حالا آقا کوچولوی ما یک سالش تموم شده و داره یواش یواش کارای جدید میکنه.

سال دوم زندگی سال شیرینی بود برامون .

دیگه تقریبا پرهام مفهوم حرفهامون رو متوجه میشد و مفهوم کاراشو به ما میرسوند .

الهی قربونش برم من که پسرم مرد بزرگی شده

تابستون 87کنار دریای خزر... چه حالی کرد با باباش

تقریبابا پایان چهارده ماهگیش بعضی کلمات رو پشت سر ما تکرار میکرد مثلِ (توپ)(به به)(مرسی)(نه)و...

.

با رسیدن به هجده ماهگی شعر معروف ببئی میگه بع بع دنبه داری... رو با ما تکرار میکرد .

.

با پایان هجده ماهگی تغییراتش کاملا محسوس بود .

.

از لحاظ فهم و درک راحتتر میشد باهاش کنار اومد.

.

دیگه نوزذه ماهش که داشت تموم میشد تعداد دندونهاش هم زیاد شد.

فکر کنم کاملا واضحه که تعداد دندونهاش زیاد شده چون داره سکه های هفت سین رو میخوره اونم با شدت که حتی عکسش تار شد

تا اینجای ماجرا شیرینی بود...

حالا یه تلخی کوچولو داشتیم .روز هفتم اردیبهشت هشتادو هشت من که از چند روز قبل با خودم کلنجار میرفتم تا این کارو انجام بدم دیگه به اصطلاح خودمون جوجه کوچولومو از شیر گرفتم.

راستش خیلی بهم سخت گذشت...

واااای همین الان هم که یادش می افتم گریه ام میگیره...

گریه های نیمه شب پرهام و بهانه گیری برای شیر...واااای دلم کباب میشد حتی چندین بار خواستم باز شیر بدم بهش اما بابا پرهام مانع شد و ازم خواست که راهی که رفتمو دیگه برنگردم.

مرسی بابا جون که کمکم کردی که این بحران سخت رو پشت سر بذارم.

راست راستش پرهام خوب غذا نمیخورد ولی این کار یعنی قطع شیر مامانی بهش خیلی کمک کرد تا به غذاهای ما رو بیاره و من از این بابت بی نهایت خوشحال بودم.

دیگه آقا خوشگله سال دوم رو هم تموم کرد و وارد دوره ی جدیدی تو سال سوم زندگیش شد...