پایان روزهای کودکستان

سلام

شنبه 11 شهریور ماه پرهام برای اولین بار تماشای فیلم در سینما رو تجربه کرد ! بله برای اولین بار ! چون همیشه برای بردنش به سینما ترس ازین داشتم که نکنه خسته بشه ... یا خیلی زود باشه برای این تجربه و یا اینکه اصلا بخواد با کم حوصلگی نظم سینما رو هم به هم بزنه ... خلاصه که چندینُ چند دلیل برای نبردن به سینما ...
تجربه خوبی بود به خصوص که اولین تجربه با فیلم کودکانه کلاه قرمزی شروع شد .پرهام هم کلی لذت برد و خوشحالمون کرد با همکاریش

__________________________________________________________

همونطور که به پرهام قول داده بودیم یه جشن تولد کوچیک (1391/6/15) هم توی مهد و با همکاری مسئولین مهد , بچه ها والبته پرهام گرفتیم ...

آقا پرهام خوشحال در کنار کیک انگری بردز

لطفا ادامه مطلب فراموش نشه ...

به تاوان کدامین گناه محکوم به گرسنگی شدید

 سلام

خطاب به پسرم پرهام :
پرهام نازنینم امیدوارم با خوندن این پست لابه لای خاطرات کودکیت از مامان دلخور نشی ... تنها هدفم این بود که دلم میخواد با خوندن این مطالب بیشتر و حتی خیلی خیلی بیشتر به داشتن نعمت سلامتی پی ببری و خدا رو هر روز , روزی بیش از 1000 بار شاکر باشی که از این نعمت برخورداری ...

خطاب به خواننده های وبلاگ :
دوستان نازنین و مهربون و یاران همیشگی ما ,دوست دارم با خوندن این مطالب بیشتر به یاد همه کودکان بیمار باشیم و همیشه خدا رو بیش از پیش شاکر باشیم که این نعمت رو به فرزندان ما داده و وقتی با ذوق و شوق هر چه تمامتر خاطرات کودکمون رو ثبت میکنیم به یاد داشته باشیم که خداوند منان در جای دیگری پدر و مادری رو مورد آزمایش قرار داده و نه برای ترحم که برای شکرگذاری هر چه تمامتر به یاد این کودکان و پدران و مادرانشون باشیم و این موضوع رو همیشه به فرزندانمون هم یادآور بشیم ...

همهء کودکان حق زندگی کردن در بین کودکان ما رو دارند ... پس من ِ مادر و من ِ پدر باید طریقه برخورد با هر انسانی رو به فرزندم یاد بدم ...

باز هم تأکید میکنم این پست برای ترحم به هیچ انسانی نیست فقط و فقط برای دعا برای همه کودکان بیمار و شکرگذاری برخورداری از نعمت سلامتیست !

به ادامه مطلب توجه کنید